‘We komen nergens vandaan en we gaan nergens naartoe’.
And yet; there we are.
Na de ruige stromen, de toppen en de dalen in Italië, zijn we weer thuis. Ook mooi, want kalm, vloeiend en vlak maar niet saai. Nooit saai. Al was het maar door de tinten groen, de lichtval en de altijd wisselende luchten.
Met mijn bijna-15 jarige zoon was ik op pad. Wij dompelden ons samen een week onder in stilte, bewustzijn, gewaar-zijn en martial arts. Gegoten in de vorm van Flowtrainingen gecombineerd met pittige hikes in de Italiaanse bergen. Dit alles onder de bijzonder kundige begeleiding van Sifu Lo Tor, grootmeester in de martial arts.
De impact van zo’n week ‘Flowtraining’ is groot. Tai Chi, Qi Gong, Wushu en Zen op grote hoogte maar juíst met je voeten stevig op de grond. Niets zweverigs of wazigs aan; eerder super geaard. Uit je hoofd, in je lijf. Ervaren, niet denken.
De impact op mij? Naast een heleboel wat teveel is om op te noemen en het cadeau dit met mijn kind te ervaren, merk ik dat mijn ogen net wat anders kijken na deze afgelopen week. Vanuit meer rust en meer aanvaarding van hoe dingen (kunnen) zijn.
Holy cow (en berggeit): de vechter aanvaardt…! Nothing short of a miracle, wat mij betreft.
Rust is het nieuwe goud en zit ergens tussen ieders oren. De uitdaging is om het daar zo veel mogelijk te houden. Nog geen sinecure daar de triggers om gewoon lekker op de emoties mee te varen, veel, diep ingesleten en verdomde gewiekst zijn.
Bezig zijn met je eigen ‘zijn’; dat is echt ergens goed voor. Maar vergis je niet: echt ‘zijn’ leer je alleen maar door t bewust te ‘doen’ en te ‘niet-doen’. Klinkt toch wel wat wazig, zeg je? Hm. Dat ligt aan mij, ik laat me meevoeren door de woorden in mijn hoofd.
Dus tip: ervaren is doen…
En even zo vaak niet-doen.
Geen quick fix! Het vergt een hard aan de bak en blijven. Oefenen. En doorzetten. En .. etc.
Mooie uitdaging en het goede nieuws:
‘The world is our dojo’.
Dus ook hier; het groene, kalme gras van Warmond.
van dichtbij 