Afscheid nemen
Maar nog lang
Láng niet klaar
Met houden van
De pijn
Verdriet
Gevangen in zorg
En liefde
Verlangen
Ach kindje
Lief kind
Nog niet gaan
Categorie: gedichten
Lééf, liefjes!
Van een over-omaatje aan haar achterkleintjes
“Jullie moeten begrijpen
Dat hoe het was is
Hoe het was.
Maar alles verandert.
En ook nog eens
Panta Rhei.
For ever is maar
Voor even.
En gisteren
Was eerst vandaag
Dus nu ook
Alweer voorbij
Daarom leef, liefjes
Lééf!”
Pluche
Jij hoort bij mij
Je bent niet mooi
Maar je hoort bij mij
Jij bent deel van mij
Vaak voel je stroef
Toch ben je deel van mij
Dus ik omhels je
En hou je vast
Want koester ook
Het jou in mij
Je spartelt en slaat
Je vecht en je bijt
Maar ik laat niet los
Want ook jij bent mij
Ja ik omhels je
Want alleen dan
Word jij zachter
En wint liefde het
Van haat in mij
Even sterven
Zou willen
Dat ik wist
Wat het is
Dat mij zo
Gebonden
Houdt aan
Wat was
Vooruit leven
Terwijl naar achter
Omkijkend
Geeft een twist
Die pijn doet
Maar blijven gaan
Omdat stilstaan
Voelt als verliezen
Is dat nu niet
Precies
Wat het is
Angst
Voor het definitieve
Het verlies
Het nooit nooit meer
Er in stil staan
Accepteren
Je overgeven
En verdrinken
Heel even sterven
Wederkerend
Bovenkomen
Verend verder lopen
Opnieuw levend
Na een kleine dood
Give it to me, baby ..
Meer
Verslaving
Een shot
De rush
Hersens verdwalen
Even bedwelmd
In kortstondig genot
Straks leegte
Leger
Dan voorheen
Dus
Moet het.
Nog een keer.
CTFD
Je slikt t
maar ergens
weet je
Ik pik dit niet
Eerst dreigend
dan schurend
Red turns hot
n Vonk vat vlam
Fysiek verdwijnt
Stoom drukt razend
richting exit
Muren verzakken
Elke uitgang
barst open
De vesting ontploft
Dodelijke tactiek
van verschroeide aarde
GodMijnHemel
Calm The Fuck Down
Tijd
Ik gaf haar een knuffel
De kleine en zei
Ga maar
Het is goed nu
Ze keek me aan
Hoofdje schuin
Vertrouwd
Zo goed heeft zij
Voor mij gezorgd
Het is tijd
Al een tijdje
Growing up
Hardest thing ever.
van dichtbij 