Gewoon nemen die man

karate-kid

Woensdag – Taxidag. Op weg naar de karateles van de heren. Jongste heeft zich een plek in het hart en daarmee in de les van de sensei veroverd, al is hij nog ruim een jaar te klein. Hij heeft daartoe Middelste, gepassioneerd en serieus beoefenaar van deze vechtkunst, met hand op zijn hart plechtig moeten beloven, dat hij zich verantwoordelijk en geconcentreerd zal gedragen en niet als de springerige, karate kid-achtige, salto-draaiende, ongericht trappende of hoekende 7-jarige die hij eigenlijk is.

Maar dat terzijde.

In de auto komt het gesprek op nieuwe liefdes en hoe dat voor hen is als hun papa of mama met iemand ‘gaat’. Jongste vraagt zich af waarom hij diegene en eventuele aanverwanten niet direct en ter plekke zou ontmoeten. Middelste begrijpt dat beter. Hij legt uit: “Omdat misschien soms, als we dan net iemand een beetje kennen en ook wel leuk zijn gaan vinden, gaat het uit en zien wij ze ook niet meer.” Jongste ziet vooralsnog het probleem niet: “Jawel hoor, want dan kunnen ze toch gewoon als vríenden blijven!”

Ik leg hem uit dat dit niet altijd het waarschijnlijke scenario is. En dat het belangrijk is om met de gevoelens van allemaal rekening te houden, vooral die van de kinderen: “De vriend waar ik vorig jaar een tijd mee samen was, hebben jullie daarom ook niet ontmoet. Ik had ergens het gevoel dat het niet persé heel goed tussen hem en jullie zou klikken. Dat vond ik moeilijk. Dus tsja, vandaar.”

Middelste bevestigt droogjes: “Dat denk ik eigenlijk ook niet. Want dat ging dus uit. Toch!?”

Even is het stil. Vervolgens krijg ik een lesje ‘Own it’ van mijn 7-jarige leeuwtje:

“Mama. Ik vind dat jij niet zoveel rekening met ons hoeft te houden. Jij moet doen wat voor jou goed is. Als jij die man leuk vindt, dan moet je niet aan ons denken maar dan moet je gewoon hem nemen!”

De rest van de rit kan ik mij niet meer herinneren.

Gepubliceerd door

Alexa

Schrijft up close and personal over het zout op haar huid, drie spruitjes met spiegels en al het andere, vooral waar het rammelt. Als gesprekspartner, spiegel, mentor en facilitator deskundig in het optimaliseren van de persoonlijke performance van individuen en groepen. Dit gaat niet alleen over hoe je presteert, maar ook – of vooral- over hoe je naar jezelf en de wereld om je heen kijkt (mindset) en jezelf daarin neerzet, jouw persoonlijke impact, charisma en de indruk die je wekt. VAN DICHTBIJ is waar het wrijven ophoudt en het glanzen begint. Daar ontstaan de verhalen die uiteindelijk allemaal gaan over beweging, verandering en groei. (H)erkenning geeft verbinding. Verbinding geeft geluk.

18 gedachten over “Gewoon nemen die man”

  2. Oh wat geweldig!!! Ik heb dat trouwens niet gedaan ook een tijdje en toen zei mijn wijsneus, omdat er een paar zijn geweest die zo’n 3 maanden telkens kwamen en dan ineens was het uit, over whatever… en bij de derde zei mijn kind… ‘hij gaat je toch weer zeer doen, dus waarom moet ik mijn best doen?’ hahaha dat is dus de andere kant van het verhaal, maar hij is er nog als beste vriend, dus ja, en haar vertrouwen heeft hij ook wel gewonnen maar dat duurde maar een maand of 6, hahaha

    X

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Dit vind ik een mooie uitspraak van je wijze kids.
    Jij moet doen wat voor jou goed is
    En als je dat doet voel je ook aan of de kinderen gewenst zijn bij de andere persoon. Want dat is toch altijd het eerste wat men deelt.

    Aum Shanthi

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden
  10. Pingback: “Is hij nou mijn stief-váder?” en andere enge vragen bij een nieuwe liefde – van dichtbij

Wat vond je van dit verhaal? Laat het mij vooral weten!