Heyy … wil jij mijn subje zijn … ?

8 dagen, 351 berichtjes en 617 profielbezoekers verder, weet ik dat er in de tussentijd niets is veranderd op de datingsite voor mensen die naast hun gewone, gelukkige maar in eigen ogen ook bloedsaaie relatie behoefte hebben aan een ander. Alhoewel er meer stiekeme sites zijn, lijkt deze mij met 538.000 leden behoorlijk actief.

Mijn vorige blogpost over Second Love genereerde zoveel bereik en reacties; kennelijk raakte het een snaar. In ieder geval werd ik erdoor getriggerd mij nog eens in die wereld onder te dompelen.

Aandacht vs. nieuwsgierigheid

Waar ik bij “Second Lovers” vooral de link legde tussen het hebben van een grote aandachtsbehoefte en het zijn van je eigen eerste liefde, wil ik nu iets meer inzicht verschaffen in bepaalde aspecten van het op zo’n site staan. Een getrouwde vriendin vertelde me naar aanleiding van mijn vorige blog dat zij zo ontzettend benieuwd is naar “hoe dat werkt”. En met haar velen. En, nou ja, ik heb niets te verliezen in dat opzicht.

Man jaagt op vrouw

Het gekke is: verreweg het overgrote deel dat zich op de second lovers website (in jargon: ‘SL’) ophoudt, heeft wél van alles te verliezen. En bij navraag realiseren ze zich dat ook nog maar blijkt de roep van de natuur sterker. Want als er een conclusie is die ik zou willen trekken, is dat de honger naar de jacht en de spanning ervan groter is dan de wilskracht van menigeen. Het evolutionaire element zit er waarschijnlijk in dat het jagen niet slechts alleen nog aan de man is voorbehouden maar dat inmiddels heel wat vrouwen niet alleen van wanten weten maar daar ook mee uit de kast komen. Toch schijnt de verhouding vrouw man 1:20 te zijn. Dat is nog verre van gelijk.

Verleiding by profile

Wat ik begreep is dat de gemiddelde man met geluk 1 bericht per week ontvangt tegen 100 voor de gemiddelde vrouw. Ik kreeg het driedubbele terwijl er geen foto aan te pas komt en ikzelf het initiatief niet neem, ik zou niet weten waar ik die tijd nog vandaan moet halen. Hoe dat kan? Wat deed ik anders dan kennelijk veel anderen? Geen idee, ik beschreef mezelf zoals ik mezelf zie, met juist ook de niet aller-zonnigste kanten van mijn persoonlijkheid. Ik maakte er een scherp maar ook humorvol profiel van. Was ook een beetje streng want gaf duidelijk aan waar ik echt níet naar op zoek was en voegde tot slot een snufje ‘verleiding’ toe door met een schouderophalend relativeren een paar opmerkingen te kopiëren die ik wel eens heb gekregen op een goed gelukte profielfoto. Arrogant met een twist.

Slaapkamerjargon

Kennelijk sprak die combinatie tot de verbeelding van een grote groep spanning-zoekenden. En wat ik zei níet te zoeken, meldde zich dus wel, of moet ik zeggen: juist. Zonder omwegen werd één-op-één ook de vertaling gemaakt naar de eventuele slaapkamer voorkeuren en -prestaties. Ik leek sommigen de ideale ‘dominant’ terwijl anderen mij dolgraag zouden willen omscholen tot hun ‘subje’ (beiden ook weer jargon). Ik ben nog aan het nadenken over of ik dit nou een compliment vind of niet.

Conclusie

Want duidelijk moge zijn: personal branding en – performance is ook op de (stiekeme) datingsites van eminent belang. Het vermogen jezelf onderscheidend over de bühne te krijgen en de ander niet alleen te boeien maar ook geboeid te houden, bepaalt je succes.

PS: Drooggeiler!

Inmiddels beginnen de eerste bittergestemden zich te melden. Uit de teleurgestelde reacties lees ik dat ik niet adequaat genoeg reageer op de sappige uitnodigingen en smeuiige tekstjes en leer ik dat “Drooggeiler” ook jargon is. Mijn ‘geboeid houden’ vergt in deze kennelijk nog enige oefening.

Yep. Time to go.